Lectuur: Moord op school

Er is een moord gepleegd op de middelbare school van Jorick. Jorick kan zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en neemt zelf een kijkje op de plaats delict. Daar vindt hij in een hoekje het lichaam van de conciërge Kathagen onder bloed. Daarnaast vindt hij ook een portefeuille die door de moordenaar werd achtergelaten. Jorick neemt de portefeuille stiekem mee. Dat was een slecht idee, want de dader krijgt hierdoor Jorick in zijn/haar vizier. 

"Curiosity killed the cat." Nieuwsgierigheid kan gevaarlijk zijn. Je doet vaak ondoordachte dingen omdat je gewoon zo graag wil weten hoe de vork aan de steel zit. Door Joricks nieuwsgierigheid belandt hij heel snel in de problemen. Als hij niet nieuwsgierig was, was hij nooit gaan kijken naar het lichaam en had hij dus ook nooit het portefeuille meegenomen. 

Fragment 1:

Het is Kathagen. Hij ligt slordig in de hoek, half op de grond en half tegen de muur. Hij draagt een open hangende stofjas en op het lichtgrijze overhemd dat hij daaronder aan heeft zit een grote donkere vlek. Zijn hoofd is naar opzij weggezakt en zijn ogen zijn nog open, al kijkt hij nergens meer naar. Jorick buigt zich nog verder over het lichaam heen. Zijn mond is droog en zijn tong gaat langs zijn lippen. Ja, het is zo: hij is dood, Kathagen. Hartstikke dood.

Fragment 2:

Blij dat ik geen rector ben,' zegt Jorick. 'Heel blij.' Bas knikt. 'Ik zou zijn salaris wel willen, maar zijn baan niet.' 'Drugs op school en twee dooie conciërges,' zegt Bowe. Hij kijkt naar het glazen hol, waar een jonge man aan zijn bureau zit: Menkveld, de nieuwe conciërge. 'Die nieuwe lijkt me trouwens wel strak. Ik hoop alleen dat iemand hem gewaarschuwd heeft. Gevaarlijke baan hoor, conciërge.' 'Leuk Bowe,' zegt Lisa. 'Het is voorbij, hoor.' 'Nou ja.' Bowe, met een rood hoofd, haalt zijn schouders op. 

Mijn nieuwsgierigheid is bijna altijd aanwezig, maar niet bij dit boek.

Ondanks het boek als een trein las, vond ik 'Moord op school' nu niet zo'n fantastisch boek.

Het verhaal is enorm oppervlakkig. Iemand is vermoord op school, maar wat voor een impact dat op de school en de leerlingen heeft wordt amper uitgelicht. Het lijkt haast of een moord er niet zo bijzonder is. Natuurlijk wordt hier wel iets over kort vermeld; sommige leerlingen schrikken, maar daar blijft het echt bij. Ik miste wat meer diepgang, ook in de personages.

Ook de schrijfstijl vond ik niet zo denderend. Soms leek het alsof er zinnen 'per ongeluk' op de verkeerde plek terecht waren gekomen. Vb.: "Dat vindt Jorick wel leuk, dat ze dat mannenpraat noemt. Hij groeit ter plekke een stukje, maar gaat er niet op in." Ja ik weet het niet zo, er zit niet echt een natuurlijke flow en samenhang in de verhaalstructuur. De auteur sprong regelmatig van de hak op de tak. Soms dacht ik dat ik gewoon verkeerd aan het lezen was door de vermoeidheid, maar mijn klasgenoot las hetzelfde boek en had exact dezelfde opmerking.

Als er gebrek aan diepgang is, mag je er ook van uit gaan dat het einde heel voorspelbaar is. Ik hou er wel rekening mee dat ik een 'oudere' lezer ben tegenover het publiek waar dit verhaal voor bestemd is. Misschien valt het jongeren helemaal niet zo op dat het boek nogal oppervlakkig geschreven is. Dan kan ik me wel voorstellen dat zij het wel een goed boek zouden vinden.