Graphic novel: Een zus
Na een teleurstellende eerste kennismaking met het genre graphic novel, koos ik mijn volgende graphic novel op basis van twee criteria: de illustraties moeten aangenaam (en liefst zelfs mooi) vormgegeven zijn en het verhaal moet me op de een of andere manier oprecht boeien. Ik botste met deze criteria in het achterhoofd op de novel 'Een zus' van de Parijzenaar Bastien Vivès.
Nog voor ik wist waarover het verhaal gaat, wist ik wel al dat de eenvoudige cover me aansprak. Daarna kon ook de - weer zeer eenvoudige - synopsis me bekoren. Het verhaal gaat over Anthony, een dertienjarige jongen die naar jaarlijkse gewoonte de hele zomer doorbrengt in Zuid-Frankrijk met zijn gezin. In zijn vakantiehuisje ontmoet hij de fascinerende zestienjarige Hélène, de dochter van vrienden van zijn ouders. Al gauw haalt ze zijn doorsnee wereldje door elkaar en krijgen de twee te maken met gevoelens die de puberteit typeren. Niet meer en niet minder.
Ik las deze graphic novel in een temperatuur van 26 graden op mijn gezellig terras. Ik koos bewust voor deze setting, omdat ik wist dat het verhaal zich ook zou afspelen in de zomer. In het begin is de eenvoudige tekenstijl van Vivès even wennen, toch zeker als je een groentje bent in het genre graphic novel. De gezichten van de personages zijn vaak niet helemaal getekend en de 'vluchtige' tekstballonnetjes vroegen in het begin om wat puzzelwerk. Ik had niet altijd door wie wat zei. Na enkele pagina's raak je eraan gewend en waan je je in een mum van tijd als tiener in Zuid-Frankrijk.
Het verhaal zelf zou ik 'sober' noemen. Er spelen zich geen spectaculaire gebeurtenissen af en je kan achteraf maar moeilijk terugdenken aan 'die ene straffe scène'. Al moet ik wel zeggen dat Vivès duidelijk niet vies is van een streepje bloot en wat obscene praat. Ik kan me voorstellen dat bepaalde pittige fragmenten misschien wat provocerend overkomen voor de 'brave' mens. Toch stoorde mij dit absoluut niet. Dat doorbreekt een beetje het sobere gegeven en nu ja, ik hou wel van zulke verrassingen.
Sober, ik laat het woord voor de vierde keer nu vallen, omdat ik hierover wel nog wat wil verduidelijken. Die soberheid is uiterst aangenaam en vormt een boeiend contrast met de expliciete scènes. In deze graphic novel ervaar je geen bijzonder verhaal, maar wel een bijzondere sfeer die de melancholische mens niet gevoelloos laat. Dat maakt van Een zus een sterke graphic novel. Vaak wekt eenvoud veel meer op dan een hoop tierlantijntjens. Denk maar aan Call me by your name, een topfilm waar eigenlijk niet zo veel in gebeurt.
Kan je deze pittige doch sobere graphic novel in een literatuurles gebruiken? Natuurlijk. Deze graphic novel kun je perfect bespreken of als voorbeeld aanreiken binnen het genre 'young adult'. Heel wat typerende elementen uit het genre komen ook in deze novel aan bod: experimenteren, een zoektocht naar de eigen (seksuele) identiteit, de ontwikkeling van de protagonist, enzoverder. En wees nu eerlijk: een graphic novel binnen dit genre aanreiken zal tieners sowieso meer prikkelen dan een dik, stoffig boek zonder zulke mooie plaatjes.
