Balansverslag 

Lezen was altijd wel al 'mijn ding'. Alleen duurde het soms lang eer ik me echt aan het lezen zette. Sinds ik startte met deze opleiding, en dus ook met deze blog, is dit drastisch veranderd. 

Ik las nog nooit op minder dan een jaar tijd tien boeken. Elk jaar stelde ik mijn 'reading challenge' op Goodreads in op hoogstens zeven boeken, en dat vond ik al spannend. Deze challenge haalde ik trouwens nooit. Met deze blog ontdekte ik dat ik in feite, mits wat druk, veel meer en vaker zou kunnen lezen. Dat vind ik best wel een interessant gegeven.

Leuk, maar tegenstrijdig

Het portfolio literaire competenties is naar mijn mening de allerleukste opdracht in deze opleiding. Je mag lezen én je mag hier over bloggen. Voor iemand met een diploma Journalistiek op zak is dit he-mels. Ik ben visueel ingesteld en neem dan ook graag foto's. Deze amateuristische hobby van me mocht dus niet ontbreken op mijn blog.

Lezen is nog steeds mijn ding. Alleen besefte ik wel dat ik met deze blog niet op dezelfde manier van het lezen genoot dan in het normale leven. Lezen staat voor mij gelijk aan ontspanning. Bij deze blog ging dit regelmatig gepaard met een serieuze inspanning waar genieten dus niet altijd centraal stond. Heel tegenstrijdig vond ik dit soms.

Waar ik het ook wat moeilijk met had was het feit dat ik boeken las die vaak wel hard onder mijn niveau lagen. Oei, dat klinkt hautain, maar zo bedoel ik het zeker niet. Als je het gewoon bent om meer serieuze literatuur te lezen, denk maar aan een boek van Connie Palmen, is het wel even aanpassen. Gelukkig heb ik toch wat pareltjes van boeken ontdekt waar ik absoluut niet het gevoel bij had dat ik een oppervlakkig jeugdboekje las. Denk maar aan Gebr., Bunkerdagboek en 15 dagen zonder hoofd. Nog een bijzonder iets: ik heb voor het eerst in mijn leven ook geweend bij een boek! Bij twee zelfs: Bunkerdagboek en Gebr. 

Inmiddels mocht ik in het laatste jaar zwaardere kost lezen: literaire bouwstenen. Ik moet toegeven dat ik deze soms eerder ervoer als literaire bakstenen. Vooral De geruchten van Hugo Claus kon ik op een bepaald moment moeilijk verteren én toch vond ik het boek niet slecht. Rivieren van Driessen leek voor mij even de mist in te gaan bij het tweede kortverhaal. Die historische context sprak me absoluut niet aan. Toch werd ik oprecht ontroerd en vond ik dit het sterkste boek dat ik dit jaar las. Meer zelfs: ik zou het nog eens kunnen lezen in meer ontspannen omstandigheden.

Die narratologische analyse was wel iets dat mij wat demotiveerde. Ik lees graag om te ontspannen en te ontsnappen. In dit geval was lezen eerder non-stop alert zijn met pen en papier bij de hand. Persoonlijk heb ik geen behoefte aan het analyseren van verhalen noch gedichten. Ik hoef de waarheid niet te kennen en ik ga graag af op mijn eigen gevoel. Hierdoor genoot ik wel wat minder van deze literatuur met grote letter L. 

Wat dan weer wel leuk was is dat ik voor dit onderdeel geconfronteerd werd met een gigantische boekenlijst waaruit ik boeken moest kiezen om te analyseren. Ik heb elk boek - behalve de boeken die ik al heb gelezen - opgezocht voor dit portfolio en hierdoor heb ik nu mijn Goodreadslijst aangevuld met boeken die ik zeker nog wil lezen, waaronder: De koperen tuin (Vestdijk), Huurders en onderhuurders (Hella) en De donkere kamer van Damokles (Hermans). Die laatste heb ik trouwens met Kerstmis cadeau gekregen van mijn mama. Wel een tweedehandsgeval, waar ik wat vies van ben maar dat moet ik dan maar aan de kant zetten.

Ik ontdekte in het kader van deze blog ook leuke literaire activiteiten, gratis en vlakbij. Zo heb ik mezelf voorgenomen om regelmatig eens naar Donderdagen van de Poëzie te gaan. Super gezellig en inspirerend is dat. Ik bezocht vorige week ook het strip-en boekenplein. Daar is het niet zo gezellig, maar er liggen wel heel wat schatten aan spotprijzen. Het gebrek aan gezelligheid ben je dus al snel vergeten.

Helaas ben ik een jaar later nooit meer naar Donderdagen van de Poëzie gegaan en ook niet naar het strip- en boekenplein. Ik wijt dit wel aan de drukte van de opleiding, want ik meen het oprecht dat ik deze evenementen vaker wil bezoeken.

Ik denk nog steeds niet dat ik als lezer 'veranderd' ben door dit portfolio. Ik las al graag, voor mij was dit niets nieuws en gewoon heel fijn om te doen. Ook theaterstukken bezocht ik al regelmatig nog voor ik met deze blog startte. Ik kan vaststellen dat dit portfolio maken een leuk lichtpuntje is in deze zware en soms 'donkere' opleiding.